بررسی الگوهای حرارتی در گیتاریست‌هایی که برنامه تمرینی مخصوص موسیقی‌دانان را اجرا می‌کنند رابرت فاروجیا و همکاران

چکیده

بسیاری از موسیقی‌دانان در طول دوران حرفه‌ای خود با مشکلات اسکلتی عضلانی مواجه می‌شوند
که به این آسیب‌ها اختلالات اسکلتی عضلانی مرتبط با اجرا (PRMDs) گفته می‌شود. از طریق
استفاده از برنامه‌های تمرینی، می‌توان از PRMDs پیشگیری کرد. این برنامه‌ها با هدف تقویت
عضلات بالاتنه و عضلات پشتیبانی موسیقی‌دانان طراحی شده‌اند، که می‌تواند کنترل وضعیتی را در
حین اجرا تصحیح و بهبود بخشد و بدین ترتیب از PRMDs جلوگیری کند. در این مطالعه، یک برنامه
تمرینی مخصوص موسیقی‌دانان توسط گیتاریست‌ها انجام شد. از تصویربرداری حرارتی برای مشاهده
و نظارت بر اثرات برنامه استفاده شد. داده‌های حرارتی از 14 گیتاریست که حداقل 7 ساعت در هفته
ساز خود را می‌نواختند، جمع‌آوری شد. این داده‌ها از ناحیه تراپزیوس، شانه، بازوی بالا، ساعد، مچ
دست، و انگشتان در طول 20 دقیقه در حالی که گیتاریست‌ها مشغول نواختن بودند، گردآوری شد.
شرکت‌کنندگان طی دوره‌ای 6 هفته‌ای برنامه تمرینی را دنبال کردند و پس از آن، فرآیند جمع‌آوری
داده‌های حرارتی دوباره انجام شد. در حالی که مطالعات موجود عمدتاً ناهمسانگردی‌های حرارتی را
مشاهده می‌کنند، در این تحقیق، ما همچنین به تغییرات دمایی مطلق و نسبی در طول زمان، هم قبل و هم
پس از برنامه تمرینی، توجه کردیم. نتایج نشان می‌دهند که یکی از اصلی‌ترین و مداوم‌ترین اثرات
برنامه تمرینی مخصوص موسیقی‌دانان، کاهش ناهمسانگردی‌های حرارتی در ناحیه شانه است.
این نتایج نشان می‌دهند که ورزش‌های مخصوص نوازندگان ممکن است برای جلوگیری یا کاهش
اثرات PRMD در گیتاریست‌ها مفید باشد.

کلمات کلیدی: ترموگرافی مادون قرمز، اسکلتی عضلانی، نوازنده ساز، گیتاریست، الگوهای حرارتی،
برنامه تمرینی