معمای بیماری و مرگ چایکوفسکی: یک دیدگاه اپیستمولوژیک و تاریخی اوا سیبولسکا
DOI::
https://doi.org/10.47513/mmd.v16i1.915کلمات کلیدی:
Tchaikovsky, cholera, arsenic poisoning, Pathétique symphonyچکیده
پیوتر ایلیچ چایکوفسکی (1840-1893)، آهنگساز مشهور روس، به طور غیرمنتظره‌ای در ششم
نوامبر در سن پترزبورگ، پس از یک بیماری کوتاه‌مدت درگذشت. تنها نه روز پیش از آن، او اجرای
اولیه سمفونی آخر خود را رهبری کرده و به نظر می‌رسید که در سلامت خوبی به سر می‌برد. در آن
زمان، یک همه‌گیری وبا در شهر وجود داشت و پزشک معالج علت مرگ او را 'عفونت وبا' اعلام
کرد. مرگ ناگهانی و غیرمنتظره یک شخصیت معروف می‌تواند به انواع نظریه‌های توطئه دامن بزند
و شایعات خودکشی به زودی پس از مرگ آهنگساز شروع به چرخیدن کرد. با این حال، هیچ شواهدی
مبنی بر اینکه او با دست خودش جان باخته یا اینکه سمفونی پاتتیک او 'یادداشت خودکشی موسیقایی' او
بوده است، وجود ندارد. مرگ ناشی از وبا معمولاً نتیجه کم‌آبی شدید است، اما چایکوفسکی هیچ درمانی
با هدف بازیابی مایعات و الکترولیت‌ها دریافت نکرد. علاوه بر این، سیستم ایمنی او ممکن است به دلیل
از دست دادن مادر محبوبش در دوران کودکی، ترک شدن توسط دوست صمیمی و حامی‌اش نادژدا فون
مک، و مرگ‌های اخیر چندین دوست نزدیک تضعیف شده باشد. از دیدگاه دانش و عمل پزشکی کنونی،
چایکوفسکی در میان ناکامی درمان مناسب، از وبا درگذشت.
کلیدواژه‌ها: چایکوفسکی، وبا، شکست درمان، خودکشی، سمفونی پاتتیک.
